ஆதித்ய ஹ்ருதயம் ஸ்தோத்திரம்

மூல ஸம்ஸ்கிருதம் (Moolam):

ततो युद्धपरिश्रान्तं समरे चिन्तया स्थितम् ।
रावणं चाग्रतो दृष्ट्वा युद्धाय समुपस्थितम् ॥ 1 ॥

दैवतेषु च संत्रस्तं रावणेन च रक्षितम् ।
अथोऽवाच्यत् तदा रामं अगस्त्यो भगवान् ऋषिः ॥ 2 ॥

राम राम महाबाहो शृणु गुह्यं सनातनम् ।
येन सर्वानरीन् वत्स समरे विजयिष्यसि ॥ 3 ॥

आदित्यहृदयं पुण्यं सर्वशत्रुविनाशनम् ।
जयावहं जपेन्नित्यं अक्षय्यं परमं शिवम् ॥ 4 ॥

सर्वमङ्गलमाङ्गल्यं सर्वपापप्रणाशनम् ।
चिन्ताशोकप्रशमनम् आयुर् वार्धनमुत्तमम् ॥ 5 ॥

தமிழ் உச்சரிப்பு:

ததோ யுத்தபரிஶ்ராந்தம் ஸமரே சிந்தயா ஸ்திதம் ।
ராவணம் சாக்ரதோ த்ருஷ்ட்வா யுத்தாய ஸமுபஸ்திதம் ॥ 1 ॥

தைவதேஷு ச ஸந்த்ரஸ்தம் ராவணேந ச ரக்ஷிதம் ।
அதோவாச்யத் ததா ராமம் அகஸ்த்யோ பகவான் ருஷிஃ ॥ 2 ॥

ராம ராம மஹாபாஹோ ஶ்ருணு குஹ்யம் ஸநாதநம் ।
யேந ஸர்வாநரீந் வத்ஸ ஸமரே விஜயிஷ்யஸி ॥ 3 ॥

ஆதித்யஹ்ருதயம் புண்யம் ஸர்வஷத்ரு விநாஶநம் ।
ஜயாவஹம் ஜபெந்நித்யம் அக்ஷய்யம் பரமம் ஶிவம் ॥ 4 ॥

ஸர்வமங்களமாங்கள்யம் ஸர்வபாபப்ரணாஶநம் ।
சிந்தாஶோகப்ரஶமனம் ஆயுர்வார்தநமுத்தமம் ॥ 5 ॥

தமிழ் பொருள் (விளக்கம்):

1️⃣
யுத்தத்தில் மிகவும் சோர்வடைந்திருந்த ஸ்ரீ ராமர், முன் நின்று யுத்தத்துக்குத் தயாராக இருக்கும் ராவணனை பார்த்து மனதில் சிந்தித்தார்.

2️⃣
அப்போது, ராமர் தெய்வங்களை நினைத்து பயந்தபோது, ராவணனால் ரக்ஷிக்கப்பட்ட யுத்த நிலத்தில், புனிதமான முனிவர் அகத்தியர் வந்து ராமரிடம் பேசினார்.

3️⃣
அகத்தியர் கூறினார் — “ராமா, ராமா! மஹாபாஹோ (பெருந்தோள்களே!) — நீ இதை கேள், இது மறைபொருள் கொண்ட सनாதனமான மந்திரம். இதன் மூலம் நீ யுத்தத்தில் அனைத்து எதிரிகளையும் வெல்வாய்.”

4️⃣
“இந்த ‘ஆதித்ய ஹ்ருதயம்’ மிகவும் புனிதமானது. இது அனைத்து எதிரிகளையும் அழிக்க வல்லது. இதை தினமும் ஜபித்தால் ஜெயமும், நிரந்தரமான (அழியாத) மகிழ்ச்சியும், பரம ஶிவத்வமும் கிடைக்கும்.”

5️⃣
“இது எல்லா மங்களங்களின் மங்களம், அனைத்து பாபங்களையும் நீக்கும், சிந்தை-துக்கங்களை போக்கும், நீண்ட ஆயுளை வழங்கும் மிகச் சிறந்த ஸ்தோத்திரம்.”

ஆதித்ய ஹ்ருதயம் (ஸ்லோகம் 6 – 12)

மூல ஸம்ஸ்கிருதம் (Moolam):

रश्मिमन्तं समुद्यन्तं देवासुरनमस्कृतम् ।
पूजयस्व विवस्वन्तं भावम्भवय नाशनम् ॥ 6 ॥

नमः सावित्रे आदित्याय शान्ताय विश्वभवने ।
नमः पूर्णाय महावीर्याय हर्षाय नमो नमः ॥ 7 ॥

नमः सूर्याय शान्ताय सर्वरोगनिवारिणे ।
आयुरारोग्यमैश्वर्यं देहि मे परमेश्वर ॥ 8 ॥

नमः ब्रह्मणे ब्रह्ममणे ब्रह्मविवर्धनाय च ।
ब्रह्मवेधाय गोत्राय ब्रह्मणाय नमो नमः ॥ 9 ॥

नमः मित्राय वरुणाय सूर्याय परमात्मने ।
नमः श्रीपतये नमो नमः प्रभाकराय च ॥ 10 ॥

आदित्यः सविता सूर्यः खगः पूषा गतागतः ।
मरीचिः आदित्यः सविता भास्करो रविः ॥ 11 ॥

एष देवासुरगणान् लोकान् पाति गभस्तिभिः ।
एष तेगभयात्त्राता ब्रह्मा विश्वभवन्मयः ॥ 12 ॥

தமிழ் உச்சரிப்பு:

ரஶ்மிமந்தம் ஸமுத்யந்தம் தேவாஸுர நமஸ்க்ருதம் ।
பூஜயஸ்வ விவஸ்வந்தம் பாவம் பவநாஶனம் ॥ 6 ॥

நமஃ சாவித்ரே ஆதித்யாய ஶாந்தாய விஶ்வபவனே ।
நமஃ பூர்ணாய மஹாவீர்யாய ஹர்ஷாய நமோ நமஃ ॥ 7 ॥

நமஃ ஸூர்யாய ஶாந்தாய ஸர்வ ரோக நிவாரிணே ।
ஆயுராரோக்யமைஶ்வர்யம் தேஹி மே பரமேஶ்வர ॥ 8 ॥

நமஃ ப்ரஹ்மணே ப்ரஹ்மமணே ப்ரஹ்ம விவர்தனாய ச ।
ப்ரஹ்மவேதாய கோத்ராய ப்ரஹ்மணாய நமோ நமஃ ॥ 9 ॥

நமஃ மித்ராய வருணாய ஸூர்யாய பரமாத்மநே ।
நமஃ ஶ்ரீபதயே நமோ நமஃ ப்ரபாகராய ச ॥ 10 ॥

ஆதித்யஃ ஸவிதா ஸூர்யஃ ககஃ பூஷா கதாகதஃ ।
மரீசிஃ ஆதித்யஃ ஸவிதா பாஸ்கரோ ரவிஃ ॥ 11 ॥

ஏஷ தேவாஸுர கணாந் லோகாந் பாதி கபஸ்திபிஃ ।
ஏஷ தேஜோபயாத் த்ராதா ப்ரஹ்மா விஶ்வபவன்மயஃ ॥ 12 ॥

தமிழ் பொருள் (விளக்கம்):

ஸ்லோகம் 6:
கதிர்கள் ஒளிவீசிச் சுடர்ந்து எழும் ஆதித்யனை (சூரியனை) – தேவாஸுரர்களும் வணங்கும் அந்த பரம்பொருளை நீயும் பூஜிக்க வேண்டும். அவர் பாவத்தையும், பவத்தையும் (பிறப்பு-இறப்பையும்) நீக்கும்.

ஸ்லோகம் 7:
சவிதா (சூரியன்) எனப்படும் ஆதித்யனுக்கு வணக்கம்! உலகத்தை நிலைநிறுத்தும், அமைதியான, பூரண சக்தியுடைய, மகத்தான வீரியமுடைய, மகிழ்ச்சியை அளிப்பவனுக்கு மீண்டும் மீண்டும் வணக்கம்!

ஸ்லோகம் 8:
அனைத்து நோய்களையும் போக்குபவனாகிய சாந்தமான சூரியனே! எனக்கு நீண்ட ஆயுள், ஆரோக்கியம், ஐஸ்வர்யம் (செல்வம், உயர்வு) அளி, பரமேஸ்வரா!

ஸ்லோகம் 9:
பிரம்மனுக்கும், பிரம்மவெளியையும் விரிவாக்குபவனுக்கும் வணக்கம்! வேதத்தின் அர்த்தத்தையும், கோத்திரத்தின் ஆதாரத்தையும் விளக்கும் பிரம்மனுக்கே வணக்கம்!

ஸ்லோகம் 10:
மித்திரன் (நண்பன்), வருணன் (நீர்தெய்வம்), சூரியன் — இவர்கள் அனைத்தையும் உள்ளடக்கிய பரமாத்மாவே!
ஶ்ரீபதி (மகாலக்ஷ்மியின் நாதர்), பிரபாகரா (ஒளியின் தந்தை) உமக்கு மீண்டும் மீண்டும் வணக்கம்!

ஸ்லோகம் 11:
அவர் ஆதித்யன், சவிதா, சூரியன், கக (வானில் நடமாடுபவர்), பூஷா (போஷிப்பவர்), கதாகத (வருகை, செல்வது), மரீசி (கதிர்), பாஸ்கர (ஒளி தருபவர்), ரவி (சூரியன்) என பல பெயர்களைக் கொண்டவர்.

ஸ்லோகம் 12:
அவர் தேவர் மற்றும் அசுரர்களால் நிரம்பிய உலகங்களைக் கதிர்களால் காக்கிறார். அவரே உலகங்களின் தந்தை, பரம்பிரம்மன், ஒளியின் ஆதாரம்.

ஆதித்ய ஹ்ருதயம் (ஸ்லோகம் 13 – 22)

மூல ஸம்ஸ்கிருதம்:

एष ब्रह्मा च विष्णुश्च शिवः स्कन्दः प्रजापतिः ।
महेन्द्रो धनदः कालो यमः सोमो ह्यपां पतिः ॥ 13 ॥

पितरः वसवः साध्याः अश्विनौ मरुतो मनुः ।
वायुः वाहितः प्रजाप्राण ऋतुकर्ता प्रभाकरः ॥ 14 ॥

आदित्यः सविता सूर्यो खगः पूषा गतागतः ।
मरीचिर्अधितिः शंषुः हिरण्यगर्भः शिशिरः तपनः ॥ 15 ॥

अहस्करः रविः भानुः खगः पूषा गतागतः ।
मरीचिः अदितिः शंषुः हिरण्यगर्भः शिशिरः तपनः ॥ 16 ॥

अहस्करो रविर्भानुः खगः पूषा गतागतः ।
मरीचिर्अधितिः शंषुः हिरण्यगर्भः शिशिरः तपनः ॥ 17 ॥

सप्ताश्व रथमारूढं प्रचण्डं कश्यपात्मजम् ।
श्वेतपद्मधरं देवं तं सूर्यं प्रनमाम्यहम् ॥ 18 ॥

ब्रह्ममेशानाच्युतश्च मन्त्रसारं त्रिलोचनम् ।
मन्दारपुष्पसंकाशं नमामि सवितारम् ॥ 19 ॥

त्रैलोक्यपथिगं देवं तमोभिन्नं किरीटिनम् ।
रजःसत्त्वतमोभूतं नमामि ब्रह्ममयम् ॥ 20 ॥

नमः सवित्रे जगदेकचक्षुषे जगत्प्रसूत्यस्थितिनाशहेतवे ।
त्र्यम्बकाय त्रिगुणात्मकाय नमो नमस्तेऽस्तु सहस्रकिरणाय ॥ 21 ॥

नमः तेजसे आदित्याय शान्ताय शाश्वताय च ।
नमः विश्वकर्मणे नमः तमोभेदाय भास्कराय ॥ 22 ॥

தமிழ் உச்சரிப்பு:

ஏஷ ப்ரஹ்மா ச விஷ்ணுஶ்ச ஶிவஃ ஸ்கந்தஃ ப்ரஜாபதிஃ ।
மஹேந்த்ரோ தனதஃ காலோ யமஃ ஸோமோ ஹ்யபாம் பதிஃ ॥ 13 ॥

பிதரஃ வசவஃ ஸாத்யாஃ அஶ்வினௌ மருதோ மனுஃ ।
வாயுஃ வாகிதஃ ப்ரஜாப்ராண ருதுகர்தா ப்ரபாகரஃ ॥ 14 ॥

ஆதித்யஃ ஸவிதா ஸூர்யஃ ககஃ பூஷா கதாகதஃ ।
மரீசிர் அதிதிஃ ஶம்ஶுஃ ஹிரண்யகர்பஃ ஶிஶிரஃ தவனஃ ॥ 15 ॥

அஹஸ்கரோ ரவிஃ பானுஃ ககஃ பூஷா கதாகதஃ ।
மரீசிஃ அதிதிஃ ஶம்ஶுஃ ஹிரண்யகர்பஃ ஶிஶிரஃ தவனஃ ॥ 16 ॥

ஸப்தாஶ்வ ரதமாரூடம் ப்ரசண்டம் கஶ்யபாத்மஜம் ।
ஶ்வேதபத்மதரம் தேवं தம் ஸூர்யம் ப்ரணமாம்யஹம் ॥ 18 ॥

ப்ரஹ்மமேஶாநாச்யுதஶ்ச மந்த்ரஸாரம் த்ரிலோசனம் ।
மந்தாரபுஷ்பஸங்காஶம் நமாமி ஸவிதாரம் ॥ 19 ॥

த்ரைலோக்யபதிகம் தேवं தமோபின்னம் கீரீடினம் ।
ரஜஃஸத்த்வதமோபூதம் நமாமி ப்ரஹ்மமயம் ॥ 20 ॥

நமஃ ஸவித்ரே ஜகதேகசக்ஷுஷே ஜகத்ப்ரஸூத்யஸ்திதிநாஶ ஹேதவே ।
த்ர்யம்பகாய த்ரிகுணாத்மகாய நமோ நமஸ்தேஸ்து ஸஹஸ்ரகிரணாய ॥ 21 ॥

நமஃ தேஜஸே ஆதித்யாய ஶாந்தாய ஶாஶ்வதாய ச ।
நமஃ விஶ்வகர்மணே நமஃ தமோபேதாய பாஸ்கராய ॥ 22 ॥

தமிழ் விளக்கம்:

ஸ்லோகம் 13:
சூரியதேவன் — ப்ரஹ்மா, விஷ்ணு, சிவன், ஸ்கந்தன், ப்ரஜாபதி, இந்திரன், குபேரன், காலன், யமன், சந்திரன், வருணன் ஆகிய சக்திகளையும் தன்னுள் கொண்டவர்.

ஸ்லோகம் 14:
பித்ருக்கள், வசுக்கள், சாத்தியர்கள், அஶ்வினிகள், மருதர்கள், மனு, வாயு, ப்ராணன், ருதுக்கள் — இவைகளை எல்லாம் தாங்கும் பிரபாகரன் சூரியதேவன்!

ஸ்லோகம் 15–17:
ஆதித்யன், சவிதா, சூரியன், கக (வானில் பறக்கும்), பூஷா (போஷிப்பவன்), கதாகத (சுழற்சியில் செல்லுபவன்), மரீசி (கதிர்), அதிதி (மாதா), ஶம்ஶு (ஒளி), ஹிரண்யகர்ப (தங்க ஒளி), ஶிஶிர (சமீபவெப்பம்), தவன (தாபம் தருபவன்) எனப் பல பெயர்கள் இவருக்கு உண்டு.

ஸ்லோகம் 18:
ஏழு குதிரைகளுடன் ஓடும் ரதத்தில் சவாரி செய்யும் காஷ்யப முனிவனின் மகனான பிரகாசமான தேவரை நான் வணங்குகிறேன். அவர் வெண்மையான தாமரைப் பூவைத் தாங்கி நிற்கிறார்.

ஸ்லோகம் 19:
ப்ரஹ்மா, ஈஶ்வரன், அச்யுதன் (விஷ்ணு) ஆகியோரின் தத்துவத்தை உடையவர்;
மூன்று கண்களுடையவர்; மந்தார மலரைப் போல் ஒளிர்பவர்; மந்திரங்களின் சாரமாம் ஸவிதாவை நான் வணங்குகிறேன்.

ஸ்லோகம் 20:
மூன்று உலகங்களையும் தாங்கும் தேவன்;
அவர் இருளை ஒழிக்கும் ஒளியின் கீரீடம் அணிந்தவர்;
ரஜஸ், சத்துவம், தமஸ் என்ற மூன்று குணங்களையும் தன்னுள் கொண்ட பரம்பிரம்மனை நான் வணங்குகிறேன்.

ஸ்லோகம் 21:
ஜகத்தின் ஒரே கண் எனப்படும் ஸவித்ரே (சூரியன்) –
உலகப் பிறப்பு, நிலை, நாசம் ஆகியவற்றின் காரணம்;
மூன்று குணங்களால் ஆன திரிம்பகன் (மூன்று கண்களையுடையவன்);
ஆயிரம் கதிர்களை உடைய பிரகாசமானவனே, உமக்கு நமஸ்காரம்!

ஸ்லோகம் 22:
ஒளியின் உருவான, நித்தியமான, அமைதியான ஆதித்யனுக்கு வணக்கம்!
அனைத்தையும் உருவாக்கும் விஶ்வகர்மாவாகிய பாஸ்கரா, இருளை நீக்கும் ஒளி, உமக்கு வணக்கம்!

ஆதித்ய ஹ்ருதயம் (ஸ்லோகம் 23 – 31)

மூல ஸம்ஸ்கிருதம்:

नमः उग्राय वीराय सारङ्गाय नमो नमः ।
नमः पद्मप्रबोधाय मार्ताण्डाय नमो नमः ॥ 23 ॥

ब्रह्मेशानाच्युतश्च मन्त्रसारं त्रिलोचनम् ।
मन्दारपुष्पसङ्काशं नमामि सवितारम् ॥ 24 ॥

त्रैलोक्यपथिगं देवं तमोभिन्नं किरीटिनम् ।
रजःसत्त्वतमोभूतं नमामि ब्रह्ममयम् ॥ 25 ॥

एष ब्रह्मा च विष्णुश्च शिवः स्कन्दः प्रजापतिः ।
महेन्द्रो धनदः कालो यमः सोमो ह्यपां पतिः ॥ 26 ॥

पितरः वसवः साध्याः अश्विनौ मरुतो मनुः ।
वायुः वाहितः प्रजाप्राण ऋतुकर्ता प्रभाकरः ॥ 27 ॥

एष देवासुरगणान् लोकान् पाति गभस्तिभिः ।
एष तेगभयात्त्राता ब्रह्मा विश्वभवन्मयः ॥ 28 ॥

एष सुप्तेषु जागर्ति भूतेषु परिनिष्ठितः ।
एष एवाग्निहोत्रं च फलंच एवाग्निहोत्रिणाम् ॥ 29 ॥

वेदाश्च क्रतवश्चैव क्रतूनां फलमेव च ।
यानि कृत्यानि लोकेषु सर्व एष रविः प्रभुः ॥ 30 ॥

एनमापत्सु कृच्छ्रेषु कण्ठे च संकटेषु च ।
कीर्तयन् पुरुषः कश्चिन्न सिध्यति राघव ॥ 31 ॥

தமிழ் உச்சரிப்பு:

நமஃ உக்ராய வீராய ஸாரங்காய நமோ நமஃ ।
நமஃ பத்மப்ரபோதாய மார்தாண்டாய நமோ நமஃ ॥ 23 ॥

ப்ரஹ்மேஶாநாச்யுதஶ்ச மந்த்ரஸாரம் த்ரிலோசனம் ।
மந்தாரபுஷ்பஸங்காஶம் நமாமி ஸவிதாரம் ॥ 24 ॥

த்ரைலோக்யபதிகம் தேवं தமோபின்னம் கீரீடினம் ।
ரஜஃஸத்த்வதமோபூதம் நமாமி ப்ரஹ்மமயம் ॥ 25 ॥

ஏஷ ப்ரஹ்மா ச விஷ்ணுஶ்ச ஶிவஃ ஸ்கந்தஃ ப்ரஜாபதிஃ ।
மஹேந்த்ரோ தனதஃ காலோ யமஃ ஸோமோ ஹ்யபாம் பதிஃ ॥ 26 ॥

பிதரஃ வசவஃ ஸாத்யாஃ அஶ்வினௌ மருதோ மனுஃ ।
வாயுஃ வாகிதஃ ப்ரஜாப்ராண ருதுகர்தா ப்ரபாகரஃ ॥ 27 ॥

ஏஷ தேவாஸுர கணாந் லோகாந் பாதி கபஸ்திபிஃ ।
ஏஷ தேஜோபயாத் த்ராதா ப்ரஹ்மா விஶ்வபவன்மயஃ ॥ 28 ॥

ஏஷ ஸுப்தேஷு ஜாகர்தி பூதேஷு பரிநிஷ்டிதஃ ।
ஏஷ ஏவாக்னிஹோத்ரம் ச பஹலஞ்ச ஏவாக்னிஹோத்ரிணாம் ॥ 29 ॥

வேதாஶ்ச கிரதவஶ்சைவ கிரதூநாம் பஹலமேவ ச ।
யானி கிரத்யானி லோகேஷு ஸர்வ ஏஷ ரவிஃ ப்ரபுஃ ॥ 30 ॥

ஏநமாபத்ஸு க்ருச்ஷ்ரேஷு கந்தே ச சங்கடேஷு ச ।
கீர்தயந் புஹுஷஃ கஶ்சிந்ந ஸித்த்யதி ராகவ ॥ 31 ॥

தமிழ் விளக்கம்:

ஸ்லோகம் 23:
வீரமிக்க, தீவிரமான, வலிமைமிக்க, ஒளியின் அதிபதி சூரியனே! மலர்ந்த தாமரைப்போல் ஒளிர்பவனே! மார்தாண்டனே (கதிர்களின் தந்தை), உமக்கு மீண்டும் மீண்டும் வணக்கம்!

ஸ்லோகம் 24–25:
ப்ரஹ்மா, ஈஸ்வரன், விஷ்ணு என மூவரின் சாரம் உடையவன்; மூன்று கண்கள் கொண்டவன்; மந்தார மலரைப்போல் ஒளிர்பவன்;
மூன்று உலகங்களையும் காக்கும், இருளை நாசம் செய்யும் ஒளி, மூன்று குணங்களின் (சத்துவம், ரஜஸ், தமஸ்) பரம்பொருள் — ப்ரஹ்மமயமான ஸவிதா! உமக்கு வணக்கம்!

ஸ்லோகம் 26–27:
சூரியதேவன் — ப்ரஹ்மா, விஷ்ணு, சிவன், ஸ்கந்தன், ப்ரஜாபதி, இந்திரன், குபேரன், காலன், யமன், சந்திரன், வருணன் ஆகியோர் அனைவரும் தன்னுள் ஒருமையாக இருக்கின்றனர்.
அவர் பித்ருக்களையும், வசுக்களையும், மருதர்களையும், வாயுவையும், மனுவையும் தாங்குபவர்; அனைத்து உயிர்களுக்கும் பிராணனாகிய ப்ரபாகரர்.

ஸ்லோகம் 28:
அவர் தேவர்கள் மற்றும் அசுரர்களுடன் அனைத்து உலகங்களையும் தம் கதிர்களால் காக்கிறார்.
அவர் ஒளியால் இருளை அகற்றி, எல்லாவற்றிற்கும் தந்தையாக நிற்கிறார்.

ஸ்லோகம் 29:
அவர் விழிப்புணர்வின் உருவம்;
உலகம் உறங்கும்போதும் அவர் விழித்திருக்கிறார்;
அவர் அக்னிஹோத்திர யாகத்தின் தெய்வம், அதன் பலனும் அவரே.

ஸ்லோகம் 30:
வேதங்கள், யாகங்கள், அவற்றின் பலன்கள், உலகத்தில் நடைபெறும் அனைத்து நற்கிரியைகளும் — இவை அனைத்தும் சூரியனிலிருந்தே தோன்றுகின்றன.
அவர் இவற்றின் ஆதாரம், அதிபதி, பரமாத்மா.

ஸ்லோகம் 31:
ஹே ராகவா! (ராமா!)
இவனை (சூரியனை) கீதியாக ஜபிக்கும் மனிதன் — எந்த அவல நிலையிலும், அபாயத்திலும், சங்கடத்திலும் தோல்வி அடைய மாட்டான்.
நிச்சயமாக வெற்றி பெறுவான்! ✨

முடிவு:
இவ்வாறு அகத்திய முனிவர் கூறிய ஆதித்ய ஹ்ருதயம் —
பகல் வேளையில் சூரியனுக்கு முன்னால் நின்று பக்தியுடன் ஜபிக்கப்படும் போது —
👉 பாவநாசம், நோய்நீக்கம், மன அமைதி,
👉 வெற்றி, வீரியம், ஒளி, ஆரோக்கியம்,
👉 துன்ப நிவாரணம் ஆகியவை கிடைக்கும்.